Right to Left – wielka teoria unifikacji zwinności
Zaktualizowano: 23 cze 2021
Dla kogo jest “Right to Left” – najnowsza książka Mike’a Burrowsa? Autor mówi, że dla liderów cyfrowej ery. Ja sądzę, że nie jeden Agile Coach może się z niej nauczyć patrzeć szerzej na organizację, narzędzia i metodyki.
Już od czasów liceum (a było to coraz dawniej temu ) słyszę, że fizycy poszukują tzw. Teorii wielkiej unifikacji – koncepcji, która sprawnie opisałaby wszystkie rodzaje oddziaływań jakie dotąd obserwujemy we Wszechświecie – od tych subatomowych po grawitację. Jest to nie lada wyzwanie, bo o ile prawa opisujące każde z oddziaływań mają się dobrze na swoich podwórkach, to ciężko z nich wyprowadzić w uproszczeniu jakieś meta prawa.
Jeśli śledzicie ten obszar fizyki to mogliście spotkać się ze stwierdzeniami, że o ile w ogóle to możliwe to problemem może być również fakt, że poszukujący owej teorii wszystkiego naukowcy pracują podlegając pewnemu skrzywieniu.
Chcieliby by taka teoria nie dość, że spójnie opisywała różne zjawiska, to jeszcze by była matematycznie piękna. Powabna, sexy i prosta. Na pewno dojście do wzoru, który byłby „piękny” dałby autorom poczucie spełnienia, ale wszechświat może być po prostu bardziej pragmatyczny, zwyczajnie brudniejszy i bardziej skomplikowany.
Dlaczego o tym piszę? Bo od momentu od kiedy wyraz „agility” zaczął być odmieniany przez wszelkie przypadki i okraszany dodatkowymi określeniami – patrz business agility, czy organizational agility to mam wrażenie, że ludzie z naszej agile bańki próbują na siłę opisać czym miałaby być taka ostateczna zwinność w sposób zbyt uproszczony. Zeskalujmy Scrum na trzy różne sposoby i już niczego nie trzeba dodawać. Róbmy tylko Kanban i też damy radę. Prostota jest świetna, ale za proste modele po prostu nie opisują rzeczywistości wymagająco dobrze.
A co, jeśli droga do ostatecznej zwinności jest mniej trywialna, wymaga myślenia, wielu narzędzi, dyscypliny i nie da się wtłoczyć w diagramy nawet tak pięknie zaprojektowane odgórnie jak SAFe?
Swoją najnowszą książkę Mike nazwał przewodnikiem dla liderów cyfrowej ery. Przewodnikiem, bo nie jest to żadne opasłe tomiszcze. To książka, która jest swego rodzaju broszurką, w dużej części glosariuszem większości obecnych dziś na rynku metod, metodyk, podejść, ram postępowania. Znajdziemy w niej definicję czym jest Lean i jak należy go rozumieć w odniesieniu do pracy intelektualnej. Znajdziemy tam świetną definicję Agile, w której nie ma słowa o Scrumie. Jest tam też co będę chciał z tej książki zapożyczać – definicja podejścia połączonego LeanAgile, które mam wrażenie na polskim rynku jeszcze w ogóle nie jest dostrzegane.
Są też jasno określone narzędzia takie jak Scrum (a jakże!), Kanban, VSM, Design Thinking, czy mapy Warldeya. Są opisane w ujęciu tego do czego służą, czego im wszystkim brakuje i jak bardzo potrzebują pozostałych by móc… no właśnie wspomagać współczesne złożone, wysoce konkurencyjne biznesy.
Tytułowe podejście od prawej to droga od klienta, jego spełnionej przez produkt lub usługę potrzeby przez kolejne potrzebnej kroki aż do zaczątków… czasu chciałoby się powiedzieć.
Right to Left nie jest jednak książką kosmologiczną ani filozoficzną. Z racji swojego skondensowania jest bardzo bogata w treść. A dla kogo jest? Mike mówi, że dla liderów współczesnych czasów. Na pewno to książka, z której pojedyncza wyrwana strona będzie świetną ściągą wyjaśniającą o czym mówicie do menedżera jednostki biznesowej, lub kogoś kto nie jest jeszcze mocny w te wszystkie adżajle.
Ale myślę, że warto by przeczytali ją wszyscy którzy uważają się za osoby zaangażowane w transformacje zwinne. Tak to również dla nas Scrum Masterzy czy Agile Coache. Teraz napiszę coś mocnego…
Jeśli masz tytuł Agile Coacha, a wszystko co umiesz to Scrum i Spotify Model to też lektura dla Ciebie
Jeśli musimy tłumaczyć Scrum mówiąc o Story Pointach to znaczy, że nikt… nas nie zrozumie. Może niektóre rozdziały będą dla Was trywialne i proste… a może nie?
Co ja tam znalazłem dla siebie? Mike świetnie tłumaczy np. różnice w tym jakie podstawy systemowe swoją za zadaniami zablokowanymi (blocked) a stalled (w zastoju). Jak utrata dostarczonej wartości może objawiać się w błędach (defects), w tzw. demand failure (cały czas nie mam na to polskiej nazwy) i nierealizowanych możliwościach (unrealized opportunities).
Świetnie wprowadza w temat techniki FOTO (z jego poprzedniej książki) i przekonał mnie by zgłębić temat map Wardleya. Jeśli nie przekonała Cię moja recenzja to Right to Left jest również tematem aż dwóch odcinków podcastu Agile Book Club. Duet w postaci Justyny i Paula najpierw omawiają czym jest ta książka a następnie zderzają swoje opinie i spostrzeżenia w wywiadzie z autorem. Podcast znajdziecie tu.
Jeśli nie znacie wcześniejszych pozycji tego autora to ma on na swoim koncie Kanban from the Inside, książki, która weszła do kanonu książek o Metodzie Kanban, w której Mike mówi szerzej o humanistycznych wartościach tego podejścia. Jego kolejna książka to Agendashift, w której objaśnia swoje autorskie podejście do strategii firmy oraz identyfikacji obszarów doskonalenia całej organizacji. Polecam.